κατορφνώμαι

κατορφνῶμαι, -άομαι (Α)

(Ησύχ.) σκοτεινιάζω, καλύπτω με σκότος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + *-ορφνῶμαι (< ὄρφνη «σκότος»)].